αἰεὶ θηλυτέρῃσιν ὕδωρ κακὸν Ἑλλήσποντος,
ξεῖνε: Κλεονίκης πεύθεο Δυρραχίδος.
πλῶε γὰρ ἐς Σηστὸν μετὰ νυμφίον ἐν δὲ μελαίνῃ
φορτίδι τὴν Ἕλλης μοῖραν ἀπεπλάσατο.

Ἡροῖ δειλαίη, σὺ μὲν ἀνέρα,, Δηίμαχος δὲ
νύμφην, ἐν παύροις ὠλέσατε σταδίοις.

— Paton edition