μηδὲν ἀπαγγείλειας ἐς Ἀντιόχειαν, ὁδῖτα,
μὴ πάλιν οἰμώξῃ χεύματα Κασταλίης,

οὕνεκεν ἐξαπίνης Εὐστόργιος ἔλλιπε μοῦσαν,
θεσμῶν τ᾽ Αὐσονίων ἐλπίδα μαψιδέην,
ἑβδόματον δέκατόν τε λαχὼν ἔτος: ἐς δὲ κονίην
ἠμείφθη κενεὴν εὔσταχυς ἡλικίη.
καὶ τὸν μὲν κατέχει χθόνιος τάφος: ἀντὶ δ᾽ ἐκείνου
οὔνομα καὶ γραφίδων χρώματα δερκόμεθα.

— Paton edition

μηδὲν ἀπαγγείλειας ἐς Ἀντιόχειαν, ὁδῖτα,
μὴ πάλιν οἰμώξῃ χεύματα Κασταλίης,

οὕνεκεν ἐξαπίνης Εὐστόργιος ἔλλιπε μοῦσαν,
θεσμῶν τ᾽ Αὐσονίων ἐλπίδα μαψιδίην,
ἑβδόματον δέκατόν τε λαχὼν ἔτος: ἐς δὲ κονίην
ἠμείφθη κενεὴν εὔσταχυς ἡλικίη.
καὶ τὸν μὲν κατέχει χθόνιος τάφος: ἀντὶ δὲ κείνου
οὔνομα καὶ γραφίδων χρώματα δερκόμεθα.

— Waltz edition

Bear not the message, traveller, to Antioch, lest again the streamlets of Castalia lament, because of a sudden at the age of seventeen Eustorgius left the Muse and his unfulfilled hope of learning in Roman Law, and to empty dust was changed the bloom of his youth. He lies in the tomb and instead of him we see his name and the colours of the brush.

— Paton edition

Garde-toi d'aller annoncer à Anthioche, passant - de peur que les ondes de Castalie ne se lamentent encore une fois - que soudain Eustorgios a abandonné la Muse et que l'espoir du droit ausonien s'est évanoui. Il avait reçu du destin sa dix-septième année ; mais sa jeunesse florissante s'est changée en vaine poussière. Lui, c'est la tombe souterraine qui le tient ; à sa place, un nom et les couleurs des pinceaux, c'est tout ce que nous voyons.

— Waltz edition

Garde-toi d'aller annoncer à Anthioche, passant - de peur que les ondes de Castalie ne se lamentent encore une fois - que soudain Eustorgios a abandonné la Muse et que l'espoir du droit ausonien s'est évanoui. Il avait reçu du destin sa dix-septième année ; mais sa jeunesse florissante s'est changée en vaine poussière. Lui, c'est la tombe souterraine qui le tient ; à sa place, un nom et les couleurs des pinceaux, c'est tout ce que nous voyons.

— Waltz edition

Bear not the message, traveller, to Antioch, lest again the streamlets of Castalia lament, because of a sudden at the age of seventeen Eustorgius left the Muse and his unfulfilled hope of learning in Roman Law, and to empty dust was changed the bloom of his youth. He lies in the tomb and instead of him we see his name and the colours of the brush.

— Paton edition

μηδὲν ἀπαγγείλειας ἐς Ἀντιόχειαν, ὁδῖτα,
μὴ πάλιν οἰμώξῃ χεύματα Κασταλίης,

οὕνεκεν ἐξαπίνης Εὐστόργιος ἔλλιπε μοῦσαν,
θεσμῶν τ᾽ Αὐσονίων ἐλπίδα μαψιδίην,
ἑβδόματον δέκατόν τε λαχὼν ἔτος: ἐς δὲ κονίην
ἠμείφθη κενεὴν εὔσταχυς ἡλικίη.
καὶ τὸν μὲν κατέχει χθόνιος τάφος: ἀντὶ δὲ κείνου
οὔνομα καὶ γραφίδων χρώματα δερκόμεθα.

— Waltz edition

μηδὲν ἀπαγγείλειας ἐς Ἀντιόχειαν, ὁδῖτα,
μὴ πάλιν οἰμώξῃ χεύματα Κασταλίης,

οὕνεκεν ἐξαπίνης Εὐστόργιος ἔλλιπε μοῦσαν,
θεσμῶν τ᾽ Αὐσονίων ἐλπίδα μαψιδέην,
ἑβδόματον δέκατόν τε λαχὼν ἔτος: ἐς δὲ κονίην
ἠμείφθη κενεὴν εὔσταχυς ἡλικίη.
καὶ τὸν μὲν κατέχει χθόνιος τάφος: ἀντὶ δ᾽ ἐκείνου
οὔνομα καὶ γραφίδων χρώματα δερκόμεθα.

— Paton edition