Epigram 7.560

URN
Created on
By
Updated on

Descriptions

Codex Palatinus 23 p. 295

Texts


εἰ καὶ ἐπὶ ξείνης σε, Λεόντιε, γαῖα καλύπτει,
εἰ καὶ ἐρικλαύτων τῆλ᾽ ἔθανες γονέων,
πολλά σοι ἐκ βλεφάρων ἐχύθη περιτύμβια φωτῶν
δάκρυα, δυστλήτῳ πένθεϊ δαπτομένων.

πᾶσι γὰρ ἦσθα λίην πεφιλημένος, οἷά τε πάντων
ξυνὸς ἐὼν κοῦρος, ξυνὸς ἐὼν ἕταρος.
αἰαῖ, λευγαλέη καὶ ἀμείλιχος ἔπλετο Μοῖρα,
μηδὲ τεῆς ἥβης, δύσμορε, φεισαμένη.

— Paton edition

Bien qu'en pays étranger, Léontios, la terre te recouvre, bien que tu sois mort loin de tes parents en pleurs, sur ton tombeau beaucoup de larmes ont coulé des paupières déchirés par ce deuil insupportable. Car tu étais chéri de tous, toi, l'enfant commun, l'ami commun. Hélas, terrible et cruelle fut la Parque, qui n'épargna pas même ta jeunesse, ô malheureux !

— Waltz edition

Cities

Comments

Alignments

Internal references

External references

Media

Last modifications

Epigram 7.560: First revision

See all modifications →