οὗτος Ἀνακρείοντα , τὸν ἄφθιτον εἵνεκα Μουσέων
ὑμνοπόλον , πάτρης τύμβος ἔδεκτο Τέω ,

ὃς Χαρίτων πνείοντα μέλη , πνείοντα δ Ἐρώτων ,
τὸν γλυκὺν ἐς παίδων ἵμερον ἡρμόσατο .

μοῦνος δ εἰν Ἀχέροντι βαρύνεται , οὐχ ὅτι λείπων
ἠέλιον , Λήθης ἐνθάδ ἔκυρσε δόμων
ἀλλ ὅτι τὸν χαρίεντα μετ ἠιθέοισι Μεγιστέα ,
καὶ τὸν Σμερδίεω Θρῇκα λέλοιπε πόθον .
μολπῆς δ οὐ λήγει μελιτερπέος , ἀλλ ἔτ ἐκεῖνον

βάρβιτον οὐδὲ θανὼν εὔνασεν εἰν Ἀίδῃ .

In this tomb of Teos , his home , was Anacreon laid ,
the singer whom the Muses made deathless , who
set to the sweet love of lads measures breathing of
the Graces , breathing of Love . Alone in Acheron he
grieves not that he has left the sun and dwells
there in the house of Lethe , but that he has left
Megisteus , graceful above all the youth , and his
passion for Thracian Smerdies . Yet never does he
desist from song delightful as honey , and even in
Hades he has not laid that lute to rest .

οὗτος Ἀνακρείοντα , τὸν ἄφθιτον εἵνεκα Μουσέων
ὑμνοπόλον , πάτρης τύμβος ἔδεκτο Τέω ,

ὃς Χαρίτων πνείοντα μέλη , πνείοντα δ Ἐρώτων ,
τὸν γλυκὺν ἐς παίδων ἵμερον ἡρμόσατο .

μοῦνος δ εἰν Ἀχέροντι βαρύνεται , οὐχ ὅτι λείπων
ἠέλιον , Λήθης ἐνθάδ ἔκυρσε δόμων
ἀλλ ὅτι τὸν χαρίεντα μετ ἠιθέοισι Μεγιστέα ,
καὶ τὸν Σμερδίεω Θρῇκα λέλοιπε πόθον .
μολπῆς δ οὐ λήγει μελιτερπέος , ἀλλ ἔτ ἐκεῖνον

βάρβιτον οὐδὲ θανὼν εὔνασεν εἰν Ἀίδῃ .

Voyez : c ' est Anacréon , le poète qui doit aux Muses
l ' immortalité , à qui Téos , sa patrie , a donné ce tombeau pour
asile . De chants qui respiraient et les grâces et les amours , il
sut faire un instrument au doux désir des garçons , et seul
dans l ' Achéron il s ' afflige , non pas d ' avoir laissé ici la
lumière du soleil pour aller trouver le séjour de l ' oubli , mais
bien d ' y avoir laissé ce Mégisteus charmant entre les
adolescents et la toison thrace de Smerdiès . Pourtant , il ne
renonce pas aux charmes de la mélodie , non , il a encore ce
luth que , pas méme mort en Hadès , il ne laisse dormir .