Epigram 5.145

URN
Created on
By
Updated on

Descriptions

Codex Palatinus 23 p. 108

Texts


αὐτοῦ μοι στέφανοι παρὰ δικλίσι ταῖσδε κρεμαστοὶ
μίμνετε, μὴ προπετῶς φύλλα τινασσόμενοι,
οὓς δακρύοις κατέβρεξα: κάτομβρα γὰρ ὄμματ᾽ ἐρώντων
ἀλλ᾽, ὅταν οἰγομένης αὐτὸν ἴδητε θύρης,

στάξαθ᾽ ὑπὲρ κεφαλῆς ἐμὸν ὑετόν, ὡς ἂν % ἄμεινον
ἡ ξανθή γε κόμη τἀμὰ πίῃ δάκρυα.

— Paton edition

Là, mes couronnes, suspendues à ces battants, restez là sans vous hâter de secouer vos pétales que mes larmes ont mouillés, car il y a des pluies dans les yeux des amoureux. Mais dès que, la porte ouverte, vous l’aurez aperçu, distillez sur sa tête la rosée de mes larmes, pour que mieux s’en abreuve sa blonde chevelure.

— Waltz edition

Cities

Comments

Alignments

Internal references

External references

Media

Last modifications

Epigram 5.145: First revision

See all modifications →