αἶαν Τιμομάχου πλέον ἢ πατρός, ἥρπασετέχνα
τὴν φύσιν ὁ γράψας εἶδέ σε μαινόμενον,
καὶ συνελυσσήθη χεὶρ ἀνέρι, καὶ τὰ κεραστὰ
δάκρυα τοὺς λύπης πάντας ἔμιξε πόνους.

— Paton edition