τὰν ὕελον ἐκόμιζε
κόψας ἐργάτας ἀνήρ
ἐς δὲ πῦρ ἔθηκε βῶλον,
ὡς σίδηρον εὐσθενῆ:

ἁ δ᾽ ὕελος, οἷα κηρός,
ἐξεχεῖτο, παμφάγοισι
φλοξὶν ἐκπυρουμένα:
θαῦμα δ᾽ ἦν ἰδεῖν βροτοῖς
ὁλκὸν ἐκ πυρὸς ῥέοντα,

καὶ τὸν ἐργάτην τρέμοντα,
μὴ πεσὼν διαρραγῇ.
ἐς δὲ διπτύχων ἀκμὰς
χηλέων ἔθηκε βῶλον.

— Paton edition