τόν με λίθον μέμνησο τὸν ἠχήεντα, παρέρπων
Νισαίην ὅτε γὰρ τύρσιν ἐτειχοδόμει
Ἀλκάθοος, τότε Φοῖβος ἐπωμαδὸν ἦρε δομαῖον
λᾶα, Λυκωρείην ἐνθέμενος κιθάρην.

ἔνθεν ἐγὼ λυραοιδός ὑποκρούσας δέ με λεπτῇ
χερμάδι, τοῦ κόμπου μαρτυρίην κόμισαι.

— Paton edition