Τάκεο δυστάνων ὀνύχων ἄπο παμφάγε Μῶμε,
τάκεο σὺ πρίων ἰοβόλους γένυας.
νεῦρά σε μανύει τετανυσμένα, καὶ φλέβες ἄρθρων,
καὶ κενεὰ σαρκῶν ψυχολιπὴς δύναμις,

καὶ ῥικνοῖς φρίσσουσα περὶ κροτάφοισιν ἔθειρα.

ὥστε τίς ἔμψυχὸν ς1᾽ ἀνδρὸς σίνιν ἄνυσε τέχνᾳ,
οὐδὲ τόπον δήκτᾳ σεῖο λιπὼν στόματι;

— Paton edition