εἰ βίον ἐν μερόπεσσι Τύχης παίζουσιν ἑταῖραι
ἐλπίδες ἀμβολάδην πάντα χαριζόμεναι,
παίζομαι, εἰ βροτός εἰμι. βροτὸς δ᾽ εὖ οἶδα καὶ αὐτὸς
θνητὸς ἐών δολιχαῖς δ᾽ ἐλπίσι παιζόμενος,

αὐτὸς ἑκοντὶ γέγηθα πλανώμενος, οὐδὲ γενοίμην
ἐς κρίσιν ἡμετέρην πικρὸς Ἀριστοτέλης.
τὴν γὰρ Ἀνακρείοντος ἐνὶ πραπίδεσσι φυλάσσω
παρφασίην, ὅτι δεῖ φροντίδα μὴ κατέχειν.

— Paton edition