εὖτέ τις ἐκ πενίης πλούτου τύχοι ἠδὲ καὶ ἀρχῆς,
οὐκέτι γινώσκει, τίς πέλε τὸ πρότερον.
τήν ποτε γὰρ φιλίην ἀπαναίνεται: ἀφρονέων δε
τέρψιν ὀλισθηρῆς οὐ δεδάηκε Τύχης.

ἦς ποτε γὰρ πτωχὸς ταλαπείριος: οὐκ ἐθέλεις δέ,
αἰτίζων ἀκόλους, νῦν ἑτέροις παρέχειν.
πάντα, φίλος, μερόπεσσι παρέρχεται: εἰ δ᾽ ἀπιθήσεις,
ἔμπαλιν αἰτίζων μάρτυρα σαυτὸν ἔχοις.

— Paton edition